Saturday 17 October 2020

పొణక-పాతర.

ఇప్పుడు ఆహార ధాన్యాలు దాచుకోడానికి పెద్ద పెద్ద గొదాములు, వాటిలో పెద్దపెద్ద ప్లాట్ఫారాలు, వాటి మీద బస్తాలలో పట్టి కుట్టి బస్తాబందీ చేసిన వాటిని నెట్టు కట్టి, వాటి మీద టార్పాలిన్ లు పరుస్తున్నారు. పాత రోజుల్లో ఇవన్నీ లేవుగా, అప్పుడు ఆహార ధాన్యాలు దాచుకో లేదా? ఎలా చూదాం.


 ఒకప్పుడు పల్లెలలో ఏ ఇంటికెళ్ళినా ముందు వసారాలో,ముందు దొడ్డిలో ఒక పొణక  అనే జల్ల కనపడేది. పొణకేంటని అనుమానం కదా!. వెదురుతో ఏడు, ఎనిమిదడుగుల ఎత్తున నాలుగైదు అడుగుల కైవారంలో బుట్టలా అల్లేవారు. దీనిని రెండడుగుల ఎత్తున్న నాలుగు బండరాళ్ళ మీద పెట్టేవారు. బంకమట్టి బయట మేగేవారు. ఆతరవాత పేడతో అలికేవారు. ఇందులో వేపరొట్ట వేసేవారు, ఆపైన గడ్డి వేసేవారు, ధాన్యం పోసేవారు. పైన మళ్ళీ వేపరొట్ట వేసి, ఆపై గడ్డి వేసి మెత్తటి మట్టిమేగేవారు. దీని చుట్టూ ఖాళీ ఉండేలా చూసుకునేవారు, రోజూ చూసేవారు. అవసరం వచ్చినపుడు తీసుకునేవారు. ఇలా సంవత్సరమూ ధాన్యం నిలవ ఉండేవి.ఇలా పాతిక కాటాల దాకా నిలవ చేసుకునేవారు, ఇంతకంటే ఎక్కువ నిలవ కావాలంటే?


పాతర...దొడ్డిలో మెరక ప్రాంతంలో, నీరు చేరని చోట, నీరు ఊరని చోట ఎనిమిదడుగులలోతు వరకు గొయ్యి తీసేవారు. గోతి వ్యాసం పైకొచ్చేకొలదీ ఎక్కువ ఉండేలా చేసుకునేవారు.గోతిని ఆరనిచ్చేవారు, ఆపై వేపరొట్ట పైదాకా పెర్చేవారు, కింద, పక్కల. ఆపై గడ్డి వేసేవారు పక్కల, కింద. గడ్డి మీద కుదిరితే పాత గోనె సంచులు కలిపి కుట్టిన బరకం వేసేవారు పైదాకా. దీనిలో ధాన్యం పోసేవారు. బరకం అంచులు ధాన్యం మీద కి మధ్యలోకి చేర్చేవారు. పైన వేపరొట్ట వేసేవారు,గడ్డి పరచేవారు. ఆపైన మట్టిని ముద్దలుగా చేర్చి పేర్చేవారు. దీనిమీద పక్కలా కూడా పేడ నీళ్ళు జల్లేవారు. ఈ గోతి చుట్టు పక్కల నిత్యం చూసేవారు, పందికొక్కు తవ్వుతోందేమోనని. చినుకులొస్తే నీరు నిలవకుండా చూసుకునేవారు. అవసరమనిపిస్తే తాటాకులు పరచేవారు. సంవత్సరంలో అవసరాన్ని బట్టి తవ్వి తీసుకుని మళ్ళీ కప్పేసేవారు. ధాన్యం మిలమిలామెరుస్తూ బాగుండేవి.ఇలా దాచుకోడాన్ని పాతర వేయడం అంటారు. మనదేశం లో మానేసారుగాని ఇదింకా అఫ్రికా దేశాలలో అమలు లో ఉంది. ఈ ధాన్యం బియ్యం రుచిగా ఉండేవి. 

ఒకప్పుడు బియ్యంలో మట్టి బెడ్డలుండేవి. బియ్యం ఏరుకోవడం ఓ పెద్ద పనిగా ఉండేది, ఆడవారికి. కాలం మారింది ఆ తరవాత పలుకురాళ్ళు వచ్చేవి బియ్యంలో. వీటిని ఏరుకోవడం కష్టంగా ఉండేది. తరవాత కాలంలో నూటికి ఐదు బస్తాల మట్టిబెడ్డలు కపలడానికి బెడ్డల ఫేక్టరీలు పుట్టేయి, సరే పలుకు రాళ్ళ కి కూడా ఫేకటరీలుండేవి. కాలం మారింది, మట్టి బెడ్డలుండటం లేదుగాని ప్లాస్టిక్ బియ్యం కలుపుతున్నారట, నేడు. ఇప్పుడు ప్లాస్టిక్ బియ్యం ఎలా వేరు చేసుకోవాలో తెలియక ప్రజలు తలలు పట్టుకునే రోజులు ముందున్నాయిట. కలికాలం. 

తక్కువ ఖర్చుతో ఆహారం నిలవచేసుకునే అలవాట్లు వెనకబట్టేయి.      



24 comments:



  1. What a pity!/ బియ్యం తింటున్నారా ఇంకా!
    వాట్ ఎ పిటీ! పిజ్జా పాస్తా బర్గరులుండగా ఈ పాత , పాతర బెట్టిన బియ్యాల్తో సర్దేసుకుంటున్నారా ! వాట్ ఎ పిటీ :)



    జిలేబి

    ReplyDelete
    Replies
    1. మీరు చెప్పిన పాతర చదువుతుంటే ఫ్రై ఆనియన్ లేయర్ బిరియాని దమ్ చేసినట్టు గా చెప్పేరు. ఎంతైనా ఆ కాలపు అలవాట్లు, మనుషులు, తిండి.. ఇవన్ని ఈ ఈ కాలం లో ఆర్కివ్ గా మారి దర్శనం ఇస్తుంటాయనటం లో కొంత బాధ కొంత ఆశ్చర్యం కలగక మానవు.

      Delete
    2. Zilebi
      పిజ్జా పాస్తా బర్గరు ఏ దేశం లో పండుతాయి?

      Delete


    3. అబ్బే మాకట్లాంటి ఇన్ ఫర్ మే షన్లు అవసరంలే
      అలెక్సా తే అంటే ఇంటి ముందు వాలిపోతాయి.


      నారదా
      జిలేబి

      Delete


    4. What a pity what a pity ! Alexa తెలియని ఫోక్స్ ఉన్నారా ఇంకా ! వాట్ ఎ పిటీ :)

      Delete
    5. Yes. I don't know what is burger pasta, pizZa and Alexa etc. I aware

      Delete
    6. I affirm I do not know all these things

      Delete
    7. అలెక్సా అనేది అమెజాన్ వారి అన్-లైన్ అసిస్టెంట్ (కస్టమర్ల కోసం) అని విన్నాను, శర్మ గారు. బహుశః .... మనకేంకావాలో వాడితో ఆన్-లైన్లో చెబితే వాడు ఆయా రెస్టారెంట్లకు ఆర్డర్ పెట్టి మన అడ్రస్సుకు డెలివరీ చెయ్యమని చెబుతాడేమో? అందుకే // “ అలెక్సా తే అంటే ఇంటి ముందు వాలిపోతాయి.“ // అని “జిలేబి” గారు అనడంలో కవిహృదయం ఇదే అయ్యుంటుందని నేను అనుకోవడం.

      కానీ ఈ అలెక్సుడి ఫుడ్ డెలివరి సేవలు ఇంకా ఇండియాలో మొదలయ్యాయా అన్నది తెలియదు. బహుశః సింగపూర్ లో ఈ సౌలభ్యం ఉందేమో, అందుకే “జిలేబి” గారు ఆ జపం చేస్తున్నట్లున్నారు ??🙂

      Delete
    8. విన్నకోటవారు,
      పిజ్జా బర్గర్ అలెక్సా అంటే ఏవో ఆహారధాన్యాల పేరలనుకున్నానండి.మన దేశపు ఆహారధాన్యాలు కదనుకున్నానండి. ఇవి ఎవరో వండిన ఆహారాన్ని సరఫరా చేసే కంపెనీలా,(చద్దికూటి మంగళారం కంపెనీలా) మన దేశంలోనే ఇన్ని ఉన్నాయా? :)

      Delete
  2. ఆ శర్మాచార్య ఆ పోణక నే మేము గుమ్మి అంటాము. వెదురుతో అల్లి ఉంటుంది. ఇక పాతర వంటి దానిని గాబ్ అంటాము. ఇందులో చిరుధాన్యాలు చిన్న చితక వస్తువులు పెట్టేవారు. గాబ్ ను మట్టితోనే తయారు చేయించే వారు. ఇది గంగాళానికి మట్టి వర్షన్. మా తాతయ్య నాయనమ్మలు కాలం చేసినాక ఈ గాబ్, గుమ్మీలన్ని డమ్మిలుగా మారిపోయాయి..!

    ReplyDelete
  3. Sri[dharAni]tha

    గుమ్మి అనేపదం కూడా ఎరిగినదే వాడుక తక్కువ. గాబు అనేది గంగాళానికి వాడటం అలవాటే. గాబు సిరమిక్ తో చేయడం ఎరుగుదును, మట్టితో ఎరగను. గంగాళం ఇత్తడితో చేస్తారు.

    ReplyDelete
  4. పొణక నేను వినలేదండి.
    పొణక అంటే గాదె అనుకుంటున్నాను.

    ReplyDelete
    Replies
    1. బోనగిరిగారు,
      పొణక,గుమ్మి, పొణ్కబుట్ట, గాదె, చుట్టుగాదె ఇలా వాటి కారాలను బట్టి తయారు చేసిన వానిని బట్టి సైజును బట్టి కూడా పేర్లండి. గాదెలనేవి వేప చెక్క కూర్పుతో పైన తడక అల్లికతో పెద్ద పెద్ద చావిళ్ళతో ఉండేవి, వీటిలోనే దంపుళ్ళ చావళ్ళూ ఉండేవి.


      Delete
  5. అలెక్సా అంటే జిలేబి గారి ఆంతరంగిక పరిచారిక.

    ReplyDelete
    Replies

    1. బోనగిరిగారు,
      జిలేబిగారి పరిచారిక కాకపోతే చెలికత్తె కావచ్చు


      Delete
  6. శర్మ ఆచార్య.. శుభోదయం.. నాదొక సందేహం.. అది ధర్మ సందేహమో లేక అప్రస్తుతమో మీకే తెలియాలి. ఏమి లేదు ఆచార్య.. నాకు చిన్నపటి నుండి ఉంది ఈ అయోమయం.. కాని నివృత్తి చేయగలిగిన వారు బహుశ దొరక లేదు. అమ్మ నాన్నలను అడిగితే ఏమో అన్నారు. అందుకే మిమ్మల్ని అడుగుతున్నాను.. వేరేలా అనుకోరని ఆశిస్తు..

    పెళ్ళి నాడు నాతిచరామి మంత్రాలతో ప్రమాణాలు చేయిస్తారు వధువు వరులకు, అలానే జీలకర్ర బెల్లాలతో, సప్తపదిలలో ప్రమాణాలు చేయిస్తారు కదా.. నాకు ఉన్న సందేహమేమంటే.. ప్రమాణాలకి అంత విలువ ఉన్నపుడు.. విడాకులు తీసుకుంటారు కొందరు, అటువంటప్పుడు ధర్మేచ అర్థేచ మోక్షేచ నాతిచరితవ్య అంటు మంత్రాన్ని మమ అనుకుంటు వివాహం చేసుకుని, విడాకులప్పుడు ఆ ప్రమాణాల విలువలను, వివాహ వ్యవస్థ ను అపహాస్యం చేసినట్లే అంటారా.. మరోక సందేహమేంటే.. ఈ "నువ్వేడీస్తే నామీదొట్టు, నువ్ అరిస్తే నే చచ్చినంత ఒట్టు" అంటు కొందరు చెబుతు ఉంటారు కదా.. అంటే నిజంగానే ఏడిస్తే ఒకరి పై ఒట్టేసినట్లేనా.. లేదా వేరొకరూ అరిస్తే ఆ ఒట్టు ప్రకారంగా నిజంగానే వారికి ప్రాణ హాని ఉండొచ్చు అంటారా..

    ఇలా ఈ రెండు సందేహాలను ఎక్కడ వెల్లబుచ్చినా నవ్వేస్తు ఉన్నారు ఆచార్య.. మీకు తెలిస్తే వీలు చూసుకుని తప్పకుండ తెలియ జేయగలరని ముకుళిత హస్తాలతో విన్నవిచ్చుకుంటు..

    ~శ్రీధర్ భూక్యా

    ReplyDelete
    Replies

    1. శ్రీధర్ గారు,

      పెళ్ళి, ప్రమాణాలు, విడాకులు వగైరాలన్నీ పాత కాలపు మాటలనుకుంటానండి. నేటి కాలంలో ఇంత బాదరబందీ లేక సహజీవనం చాలు అనుకుంటున్న రోజులు.సోలో లైఫే సో బెటరూ... అనుకుంటున్నరోజులు. పాత వాటి గురించి తెలుసుకోక పోవడమే మేలనుకుంటున్నా. :)

      వృద్ధులు మూడు రకాలు.౧.వయోవృద్ధులు.౨.జ్ఞాన వృద్ధులు.౩.తపో వృద్ధులు. నేను మొదటి రకం కావచ్చేమో గాని మేధావు మీ ప్రశ్నకు సమాధానం చెబుతారేమో చూదామండి.

      Delete


    2. నేను కూడా జాల్రా :)


      మూడు రకమ్ములు వృద్ధుల
      యో! డమడమలాడెడా వయోడిండిమలున్
      బాడబులై జ్ఞానంపు ని
      రాడంబరులున్ తపోవర ధురంధరులు‌న్!


      బాడబులై... నిరాడంబరులు మా కస్టేఫలి వారు.


      జాల్రా
      జిలేబి

      Delete
    3. శరూ ఆచార్యులకు, వియన్నారాచార్యులకు అలాగీ బిజీలే అమ్మణ్ గారికి నెనరులు. తెలియక పోవటమే మంచిదంటారా.. ఏమో తెలుసుకుందామనే కుతూహలం కొలది అడిగినాను. పర్లేదు లెండి. ఎల్లరికుమ్ వీడే సౌఖ్యమా అనంటే సౌఖ్యమపపా సందోషం నన్ద్రీ. నిరాడంబరతే వినయ విధేయతలకు వినమ్ర స్వభావానికి కొలమానని చెప్పకనే చెప్పినారు బిజిలే అమ్మణ్ గారు. శుద్ధ పంచమి

      Delete

    4. శ్రీధరా!
      ఒక సంఘటన నా ఎదురుగా జరిగినది, భార్యా భర్తలు ఎలా ఉంటారు, ఉండాలి అన్నదానికి ఉదాహరణేమో! చెబుతా వినండి.

      ఏభై సంవత్సరాల వయసు జంట, ప్రేమించి పెళ్ళి చేసుకున్నవారు, ఇబ్బందులను అధిగమించి.. నన్ను నా కష్టం లో పలకరించడానికొచ్చారు, చాలా దూరంనుంచి. పలకరింపులైన తరవాత వారి యోగక్షేమాలు విచారిస్తూ అమ్మాయిని చూసి ”ఇంత చిక్కిపోయిందేం?” అని అడిగా.

      అప్పటి వరకు తన బాధను మనసులో దాచుకున్న అబ్బాయి ఒక్కసారి మనసు విప్పాడు. గత రెండేళ్ళుగా అమ్మాయి నాసల్ కేన్సర్ తో పడిన బాధ, తామనుభవించిన నరకం. ఈ పరిస్థితులలో అమ్మాయి చిలిపికళ్ళతో ఇలా అడిగింది భర్తను. ”చచ్చిపోతాననుకున్నావా?” అంటూ. అబ్బాయి ఒక్కసారి ఉద్వేగానికి గురయ్యి అమ్మాయి నోరు మూస్తూ ”ఆ మాట ఎప్పుడూ అనకు, నేను వినలే”నంటూ అమ్మాయికి ఒక ముద్దు బహూకరించాడు. ఇద్దరూ కొన్ని క్షణాలు స్థల,కాలాలు మరచారు. ఉద్వేగం సద్దుకుని ఇద్దరూ స్థిమిత పడ్డాకా సిగ్గు పడ్డారు.

      ఆ పై నాకు నమస్కారం చేస్తే వారిని ఆశీర్వదిస్తూ నేను, ”మనసులో భావాన్ని ఒకరికొకరు వెలిబుచ్చండి, సిగ్గు పడద్దు, ఒకరిపట్ల మరొకరికి ఉన్న ప్రేమ,అభిమానం మరేదో తెలియజేయండి. కోపం వస్తే మాటాడకండి, మాటాడితే వచ్చే మాట కలకాలం నిలిచిపోతుంది. అది ములుకుకంటే పదునుగా ఉంటుంది, బాధిస్తుంద”న్నా!

      Delete
    5. చాలా చక్కగా ఉదహరించారు ఆచార్య.. నిజమే ఇటువంటి జంటలు చాలా అరుదు. నిజంగానే ఒకరికి ఒకరుగా మమేకమై సాగించే కాపురాలు కలకాలం నిలిచి ఉంటాయి. మనఃస్పర్ధలు వెలుతులు నలతలు కోపతాపాలు క్షణికావేశాలు, వీటిని జయించిన దంపతులు నిజంగా అన్యోన్యతకు తార్కాణమే. మీరు చెప్పారు చూశారు.. ఒకరి పట్ల మరోకరికి ఉన్న ప్రేమ దినదినాభివృద్ధి చెందాలని.. అసలుకి అలానే ఉండాలి జాయాపతుల బంధం.. ఒకరినొకరు మెండుగా అర్థం చేసుకూనే బంధాలు కలకాలం నిలిచి ఉంటాయనటం లో ఎటువంటి అతిశయోక్తి లేదు. ధన్యవాదాలు శర్మాచార్య.

      Delete