Solve

 Solve:-  

Answer within 20 seconds

3-3*6+2 = ?

తాత తాగినబోలి...

తాత తాగినబోలి...

🍁.నాన్న వదిలేసి వెళ్లిన ఆ చేతి ముద్రలు నన్ను వెంటాడుతూనే ఉన్నయ్🍁.

నాన్న వయస్సు పెరిగే కొద్దీ శరీరం కూడా బాగా బలహీన పడిపోయింది. గదిలోనే అటూఇటూ నడవడానికి గోడ ఆసరా అవసర మవుతోంది. తన చేతులు పడినచోట గోడ మీద ఆ ముద్రలు పడుతున్నాయి.

నా భార్యకు అది చిరాకు. తరచూ నాతో చెబుతోంది గోడలు మురికిగా కనిపిస్తున్నా యనేది ఆమె కంప్లయింట్. ఓరోజు ఆయనకు బాగా తలనొప్పి ఉండటంతో తలకు కొంత నూనె పట్టించి కాసేపు మసాజ్ చేసుకున్నాడు. అవే చేతులతో గోడను పట్టుకుని నడిచేసరికి ఆ ముద్రలు మరింత స్పష్టంగా పడ్డాయి గోడ మీద.

నా భార్య నామీద అరిచింది. నేనూ సహనం కోల్పోయి నాన్న మీద అరిచాను. నడిచేటప్పుడు అలా గోడను పట్టుకోకు అని గట్టిగా కేకలేశాను. గాయపడ్డట్టుగా తన కళ్లు… నావైపు అదోలా చూశాడు. నాకే సిగ్గనిపించింది. ఏం మాట్లాడాలో ఇక తెలియ లేదు.

ఆ తరువాత గోడలను పట్టుకుని నడవగా చూడలేదు నేను. ఓరోజు బ్యాలెన్స్ తప్పి మంచం మీద పడిపోయాడు. తరువాత కొన్నాళ్లకే కన్నుమూశాడు.

నాలో అదే దోష భావన. ఆరోజు తను నావైపు చూసిన చూపు నన్ను వెంటాడుతూనే ఉంది

నన్ను నేను క్షమించుకోలేకపోతున్నా.

కొన్నాళ్లకు మా ఇంటికి రంగులు వేయించాలని నిర్ణయించు కున్నాం. పెయింటర్స్ వచ్చారు. తాతను బాగా ప్రేమించే నా కొడుకు నాన్న వదిలేసి వెళ్లిన ఆ గోడ మీద మాత్రం కొత్త పెయింట్ వేయకుండా అడ్డుకున్నాడు... అరిచాడు.

ఆ పెయింటర్స్ సీనియర్లు, క్రియేటివ్ కూడా.

మీ తాత చేతిముద్రలు చెరిగిపోకుండా చూస్తాం. వాటి చుట్టూ సర్కిళ్లు గీసి, డిజైన్లు వేసి, ఓ ఫోటో ఫ్రేములా మార్చి ఇస్తాం సరేనా అని సముదా యించారు.

అలాగే చేశారు. ఇప్పుడు ఆ చేతి ముద్రలు మా ఇంట్లో ఓ భాగం. ఆ డిజైన్‌ను మా ఇంటికొచ్చిన వాళ్లు అభి నందించే వాళ్లు… వాళ్లకు అసలు కథ తెలియదు… తెలిస్తే నన్ను ఎంత అసహ్యించు కునేవాళ్లో.

కాలం ఆగదు కదా, వేగంగా తిరుగుతూనే ఉంది. 

నాకూ వయస్సు మీద పడింది. శరీరం నా అదుపులో ఉండటం లేదు కొన్నిసార్లు. నాకిప్పుడు అదే గోడ ఆసరా కావల్సి వస్తోంది.

నాన్న పడిన బాధ ఏమిటో నాకిప్పుడు తెలిసొస్తోంది.

ఎందుకని పించిందో తెలియదు, గోడ ఆసరా లేకుండానే నడవటానికి ప్రయత్నిస్తు న్నాను.

ఓరోజు అది చూసి మా అబ్బాయి పరుగున వచ్చాడు, నా భుజాలు పట్టుకున్నాడు. గోడ ఆసరా లేకుండా అస్సలు నడవొద్దు, పడిపోతావ్ అని మందలించాడు.

మనవరాలు వచ్చింది. నీ చేయి నా భుజాల మీద వేసి నడువు తాతా అంది ప్రేమగా. 

నాలో దుఖం పొంగుకొచ్చింది. అసలే తండ్రిని నేనే పోగొట్టు కున్నాననే ఫీలింగు. అలాంటి ధోరణి ఏమాత్రం చూపించని నా పిల్లలు. 

నేను ఆ రోజు నాన్న మీద అరవకపోతే ఇంకొన్నాళ్లు బతికేవాడు కదా అనే బాధ.

నా మనవరాలు మెల్లిగా నన్ను నడిపించుకు వెళ్లి సోఫాలో కూర్చోబెట్టింది. 

తన డ్రాయింగ్ బుక్ తీసి చూపించింది. గదిలోని గోడ మీద నాన్న చేతి ముద్రలనే ఆమె డ్రాయింగ్ బుక్‌‌లో గీసింది. టీచర్ బాగా అభి నందించిందని చెప్పింది. ‘పిల్లలు పెద్దల్ని ఇలా గౌరవించడం మన సంస్కృతి’ అని రాసిందామె ఆ స్కెచ్ మీద.

నా గదిలోకి వచ్చి పడుకున్నాను. మౌనంగా రోదిస్తున్నాను. నన్ను వదిలి వెళ్లిపోయిన నాన్నను క్షమించమని పదే పదే ప్రార్థిస్తున్నాను. 

తరువాత మెల్లగా నిద్ర పట్టేసింది. ఏమో… తరువాత ఏమైందో నాకు తెలియదు. నా ఆత్మ నాన్న వైపే వేగంగా పయనిస్తున్నట్టే ఉంది.

(ఓ మిత్రుడు పంపించిన ఇంగ్లిష్ పోస్టుకు తెలుగు అనువాదం ఇది…)🙏🙏🙏

Courtesy:What's app

60 లో 20

 మేము అరవై లో ఇరవై 

పచ్చగా మెరిసే పండుటాకులమే గాని

             చప్పుడు చేసే ఎండుటాకులం కాదు

కలలు పండినా పండకపోయినా

            మేము తలలు పండిన తిమ్మరుసులం

కొరవడింది  కంటి చూపు గాని

          మందగించలేదు ముందు చూపు

అలసిపోయింది దేహమే గాని

          మనసుకు లేనే లేదు సందేహం

ఎగిరి అంబరాన్ని అందుకోకున్నా

                      ఈ భూమికి కాబోము భారం

అరవై లో ఇరవై కాకున్నా

                      అందని ద్రాక్ష కై అర్రులు చాచం

కుందేళ్ళమై పరుగులు తీయకున్నా

               తాబేళ్లమై గెలుపు బాట చూపగలం

చెడుగుడు కూతల సత్తా లేకున్నా

              చదరంగపు ఎత్తులు నేర్పగలం

సమయం ఎంతో మాకు లేకున్నా

            సమయమంతా మీకు సమర్పిస్తాం

అనుకోకుంటే అధిక ప్రసంగం

              అనుభవ సారం పంచుకుంటాం

వాడిపోయే పూవులమైనా

                        సౌరభాలు వెదజల్లుతాం

రాలిపోయే తారలమైనా

                        కాంతి పుంజాలు వెదజల్లుతాం

DEDICATED TO SENIOR CITIZENS.

Courtesy: What'sapp

Cry of a police officer

 

Cry of a police officer

నా పేరు శ్రీను నాయక్

సబ్ ఇన్స్పెక్టర్ ఆఫ్ పోలీస్

 అనపర్తి పోలీస్ స్టేషన్ 

తల్లిదండ్రులకు చేతులు జోడించి 🙏 నమస్కరించి చేసుకుంటున్న విన్నపం ఏమనగా

                 ****

క్రమశిక్షణకు మారుపేరుగా ఉండే పాఠశాలల్లో విద్యార్థుల హెయిర్ స్టైల్ పై, వారి నడవడికపై ఎన్నిసార్లు హెచ్చరించినా, వారిప్రవర్తనలో మార్పు రావడం లేదు.  ఉపాధ్యాయులు చూస్తూ, ఏమిచేయలేని నిస్సహాయ స్థితిలో ఉంటున్నారు.

తల్లిదండ్రులకు  తమ పిల్లలపై  శ్రద్ద, నియంత్రణ లేకపోతే ఇలానే తయారవుతారు.

క్రమశిక్షణ మాటలతో రాదు.  కొద్దిపాటి దండన, భయభక్తులు ఉంటేనే వస్తుంది.

పిల్లలకి బడిలో భయంలేదు.

ఇంట్లో భయం లేదు.

అందుచేతనే సమాజం ఈరోజు భయభ్రాంతులకి గురి అవుతున్నది.

వాళ్ళే ఈ రోజుల్లో రౌడీలుగా తిరుగుతున్నారు. 

అభం శుభం తెలియని వాళ్ళని పొట్టన పెట్టుకుంటున్నారు.

ఆ తర్వాత పోలీసు వారి చేతుల్లో పడి కోర్టులలో శిక్షలకి గురవుతున్నారు.

గురువుని గౌరవించని సమాజం వినాశకాలానికి గురవుతుంది.

ఇది నిజం.

గురువంటే భయం లేదు మరియు గౌరవం లేదు. ఇక చదువు, సంస్కారం ఎట్లా వస్తుంది?

కొట్టొద్దు!తిట్టొద్దు! బడికి రానివాడ్ని ఎందుకు రావట్లేవు అని అడగొద్దు!  చదవాలని, హోమ్ వర్క్ అని, కొట్టినా తిట్టినా టీచర్లదే తప్పు! 

5వ తరగతి నుండే కటింగు స్టైలు, చినిగిన జీన్స్ గోడల మీద కూర్చోవడం. వెళ్ళే వారిని వచ్చే వారిని కామెంట్స్ చేయడం.  అరేయ్ సార్ వస్తున్నారురా! అని అంటే, వస్తే రానియ్ అనే పరిస్తితి.

దరిద్రం ఏంటంటే,  కొంతమంది తల్లి  దండ్రులే మావాడు చదవకున్నా ఏమి కాదు, మావాడిని మాత్రం కొట్టవద్దు అంటున్నారు.

ఇంకొక విషయం ఏమిటంటే ఎవరు బాబు నీకు కటింగ్ చేయించినది అంటే మా నాన్న సార్ అంటున్నారు. 

పెన్ను ఉంటే పుస్తకం ఉండదు,

పుస్తకం వుంటే పెన్ను వుండదు.  కొనరు, తెచ్చుకోరు. 

భయం ఉండాలని రెండు దెబ్బలు వేద్దామంటే ఎటునుంచి పోయి ఎటువస్తాదో అని భయం. 

ఇవన్నీ చూస్తుంటే పిల్లల కంటే సార్లకే భయం ఎక్కువగా వుంది.

కొట్టకుండా, తిట్టకుండా, భయం లేకుండా చదువు వస్తుందా...?

భయం లేని కోడి బజారులో గుడ్డు పెట్టిందంట!

అలానే ఉంది నేటి పిల్లల వ్యవహారం.

స్కూల్లో తప్పుచేసినా కొట్టకూడదు, తిట్ట కూడదు, కనీసం మందలించ కూడదు ప్రేమతో చెప్పాలట.

ఇదెలా సాధ్యమ్?

మరి సమాజం ఎందుకు అలా చేయదు? మొదటి తప్పేకదా అని ఊరుకుంటుందా?

మంచి నేర్పేవాళ్ళకి (స్కూల్లో) హక్కులుండవు.  ప్రవర్తన మార్చుకో అని టీచర్ చిన్నప్పుడే కొడితే నేరం.  వాడు పెద్దయ్యాక అదే తప్పు చేస్తే మరణం.

తల్లిదండ్రులకు నా మనవి. పిల్లల్లో మార్పు కేవలం ఉపాధ్యాయుల తోనే జరుగుతుంది. ఎక్కడో ఒకటో అరో ఒకరిద్దరు టీచర్లు చేసిన తప్పులకు, అందరి ఉపాధ్యాయులకు ఆపాదించవద్దు.

 90 శాతం టీచర్లు పిల్లలు బాగుండాలనే వ్యవహరిస్తారు. 

ఇది యదార్ధం.  

ఇకనైనా ప్రతీ చిన్న విషయానికి టీచర్లను నిందించవలదు.

       

మేము చదువుకునే రోజుల్లో కొంతమంది టీచర్లు మమ్మల్ని కొట్టేవారు.

అయినా ఏనాడు మా పేరెంట్స్ వచ్చి టీచర్లను నిలదీయలేదు. 

మా బాగు కోసమే అని అనుకునేవారు.

        

ముందుగా తల్లి దండ్రులు టీచర్ అంటే గౌరవం, భయం ఉండేటట్లు పిల్లలకు మానసిక తర్ఫీదు ఇవ్వాలని మనవి.

తల్లి తండ్రులు ఒక్కసారి మీ పిల్లల భవిషత్ పై ఆలోచించండి..

పిల్లలు చెడిపోవడానికి స్నేహితులు, ఫోన్లు, మీడియా 60 % , కానీ 40% మాత్రం తల్లి దండ్రులే..!🙏

పిల్లల్ని గారాబం శృతిమించితే మొత్తానికే నష్టం వస్తుంది..  పిల్లల పట్ల మనం పాటిస్తున్న అజ్ఞానం, మూఢ నమ్మకాలు, స్వార్థం, అతి  ప్రేమ వారిని చాలా వరకు బద్దకస్తుల్ని చేస్తూ వారిని నాశనం చేస్తున్నారు.

ఇప్పుటి తరం 70% పిల్లలు..

👉తల్లిదండ్రులు కారు, బండి శుభ్రం మంటే తుడవరు.

👉మంచి నీళ్ళు, పాలు, కిరాణా సరుకుల కోసం బయటికి వెళ్ళమంటే వెళ్లరు.

👉లంచ్ బ్యాగ్ లు, స్కూల్ బ్యాగులు శుభ్రం చేసుకోరు.

👉కనీసం ఇంటి దగ్గర చిన్న చిన్న పనులలో సహాయం చేయరు.

👉రాత్రి 10 గంటలలోపు పడుకుని, ఉదయం 6 లేదా 7 గంటలలోపు నిద్ర లేవరు.

👉గట్టిగా మాట్లాడితే ఎదురు తిరగబడి సమాధానం చెబుతారు.

👉తిడితే వస్తువులను విసిరి కొడతారు. ఎప్పుడయినా దాచుకోమని డబ్బులు ఇస్తే మనకు తెలియకుండా ఐస్ క్రీమ్స్, కూల్ డ్రింక్స్ , నూడుల్స్, ఫ్రెండ్స్ కి పార్టీలు, ఫ్రెండ్స్ కోసం గిఫ్ట్ లు కొనుగోలు చేస్తున్నారు.

👉 మైనర్ పిల్లలకి బైక్లు ఇవ్వడం 

వారు ఆక్సిడెంట్లకు చేయడం 

కేసులలో ఇరుక్కోవడం

👉ఆడపిల్లలు అయితే తిన్న కంచం కూడా కడగటం లేదు.

👉ఇల్లు ఊడ్చమంటే కోపాలు వచ్చేస్తున్నాయి.

👉అతిథులు వస్తే కనీసం గ్లాసేడు మంచి నీళ్ళు ఇవ్వాలన్న ఆలోచనలేని అమ్మాయిలు కూడా ఉన్నారు.

👉20 సంవత్సరాలు దాటినా చాలామంది ఆడపిల్లలకు వంట చేయడం రాదు.

👉బట్టలు పద్ధతిగా ఉండాలంటే ఎక్కడలేని కోపం వీరికి.

👉కల్చర్, ట్రెండ్, టెక్నాలజీ పేరిట వింత పోకడలు.

👉వారిస్తే వెర్రి పనులు.

👉మనమే పిల్లలచేత అవన్నీ చేయించడం లేదు.

పై వాటికి  కారణం మనమే. ఎందుకంటే మనకు అహం,పరువు మరియు  ప్రతిష్టలు అడ్డొస్తున్నాయి.

చూసేవాళ్లకు మనం మంచి హోదాలో ఉండాలి. రిచ్ లుక్, స్టేటస్ మెయింటైన్ చేయాలి అని భ్రమలో ఉన్నాం.

గారాబంతో పెరిగిన వారు మధ్యలో మారమంటే మారడం అస్సలు జరగదు..

వారిని కష్ట పెట్టమని కాదు ఇక్కడ చెప్పేది కష్టం గురించి తెలిసేలా పెంచండి.

కష్టo, డబ్బు, సమయం, ఆరోగ్యం విలువ తెలియకపోతే.. వారికి జీవితం విలువ తెలియదు.

ప్రేమతో, గారాబంగా మనం చేస్తున్న తప్పుల వలన కొందరు యువత 15 ఏళ్లకే ప్రేమ - దోమ అనటం,సిగరెట్స్, మందు, బెట్టింగ్, డ్రగ్స్, దొంగతనాలు, రేప్ లు, హత్యలు చేస్తున్నారు.

మరికొంతమంది సోమరిపోతులా తయారవుతున్నారు..

అభినయాలు కనపడడం లేదు, అణకువగా ఉండటం రాదు, సంస్కృతి, సంప్రదాయాలు పట్టించుకోవడం లేదు..

ఇలాగే ఉంటే కొంత కాలానికి తల్లి దండ్రులను గౌరవించే పద్ధతి కూడా లేకుండా పోయినా ఆశ్చర్యపోవాల్సిన అవసరం లేదు..

భార్యకు వంట వండటం సరిగా రాదని నేటి యువత బిర్యానీలు, కర్రీ పాయింట్ ల వెంట పడుతూ చిన్న వయసులోనే గ్యాస్టిక్ అల్సర్, గాల్ బ్లాడర్ స్టోన్స్ , కిడ్నీ స్టోన్ ల బారిన పడుతున్నారు..

మరొక ఫ్యాషన్ ఏమిటంటే పెరుగు మజ్జిగ తీసుకుంటే వాంతులు చేసుకోవడం. కొన్ని ఆహార పదార్థాలు ఎంత ఆరోగ్యకరమైన కూడా వాళ్లకు అనవసరం.

👉కాలేజీ పిల్లలయితే సరిగ్గా ఒక పిడికిలి పట్టేంత టిఫిన్, లంచ్ చిన్న బాక్సు రైస్.. చాలామంది ఫ్రూట్స్ అసలు తినరు.

గర్భవతులైన తరువాత వారి బాధలు వర్ణనా తీతం. టోటల్ మెడిసిన్ మీద డిపెండ్ అవడం, 100 లో 90 మంది సిజేరియన్ ద్వారా పిల్లల్ని కంటున్నారంటే వారి శారీరక పటుత్వం ఎంత పడిపోయిందో ఆలోచించండి. అలా ఉంటే పుట్టే పిల్లలు కూడాఏదో ఒక జన్యులోపంతో పుడుతున్నారు..

03వ తరగతి పిల్లాడికి సోడాబుడ్డి లాంటి కళ్ళద్దాలు.

05వ తరగతి వారికి అల్సర్, బీపీలు.

10 వ తరగతి దాటేలోపు ఎన్నో ఆరోగ్య సమస్యలొస్తున్నాయి..

వీటన్నికి కారణం మనం. మన పిల్లలను సరైన పద్ధతిలో పెంచక పోవడమే. అందుకే తల్లి దండ్రులు మారాలి.

రేపటి సమాజానికి ఏమి నేర్పుతున్నామో ఒక్కసారి ఆలోచన చేయండి. సంస్కృతి సాంప్రదాయం అంటే ఏమిటి...?

కేవలం గుడికి , దర్గా లకు వెళ్లి పూజలు, ప్రార్థనలు చేసి మన సంస్కృతి సాంప్రదాయం అని పిల్లలకు అలవాటు చేస్తున్నాము. అది మాత్రమే కాదు.

సాంప్రదాయం అంటే అలా అనుకోవడం కొంత పొరపాటు..

పిల్లలకు..👇

👉  బాధ్యత

👉  మర్యాద

👉  గౌరవం

👉  కష్టం

👉  నష్టం

👉  ఓర్పు

👉  సహనం

👉  దాతృత్వం

👉  ప్రేమ

👉  అనురాగం

👉  సహాయం

👉  సహకారం

👉  నాయకత్వం

👉  మానసిక ద్రృఢత్వం

👉  కుటుంబ బంధాలు

👉  అనుబంధాలు  

👉  దైవ భక్తి

👉  దేశ భక్తి

కొంచెం కష్టమైనా సరే ఇవి తప్పక చిన్న వయసులోనే పిల్లలకు అలవాటు చేయాలి..

మంది కోసం బ్రతకద్దు మన ఆరోగ్యం, మన ఆనందం కోసం బ్రతుకుదాం.

ఇవన్ని అలవాటు అయితే ఆరోగ్యం, మానసిక పరిస్థితి, సామాజిక సృహ, ఉత్తమ జీవన విధానం వారికి అందించిన వారమవుతాం..

భావితరాల పిల్లల కోసం ,పిల్లలను మార్చే బాధ్యత మన అందరిపై కలదు.

 🙏చదివిన వారందరి విన్నపం...

దయచేసి మీ మిత్రులకు బంధువులకు షేర్ చేయండి

ఈ మేసేజ్ చదివి అందరూ మారిపోతారు అని నేను అనుకోవడం లేదు....

కనీసం ఒక్కరు అయిన మారుతారని ఉద్దేశంతో ఈ మేసేజ్ పెడుతున్నాను

ఇట్లు 

*మీ శ్రీనివాస నాయక్

 సబ్ ఇన్స్పెక్టర్ ఆఫ్ పోలీస్.           అనపర్తి🙏🙏🙏*

Courtesy:Whats app

నా గోల:- టూకీగా మనం మారం,ఎవరు చెప్పినా.ఇంతే. 

వేదం రథపాఠం

   వసంత పంచమి.

పలుకులమ్మతల్లి పుట్టిన రోజు,శుభాకాంక్షలు.  

                

వేదం రథపాఠం

ఘనకంటే కష్టమైన రథపాఠం. ఈ వేద మంత్రాల విన్యాసం చూస్తే  షాకవుతారు. దీని ఫార్ములా ఇలా ఉంటుంది. 

121221211212232332132112122323343443214321121223233434454554321543211212232334344545565665432165432112122323343445455656676776543217654321121223233434454556566767787887654321876543211212232334344545565667677878898998765432198765432112122323343445455656676778788989

ఈ కళ్లు చెదిరే అంకెల ఫార్ములాను అక్కడ మంత్రాలకు అప్లై చేయాల్సి ఉంటుంది. దిగ్భ్రమ చెందే ఈ వీడియో🙏🙏🙏🙏

coutesy:Whatas app

https://kastephale.wordpress.com/2019/12/20/%E0%B0%B6%E0%B0%B0%E0%B1%8D%E0%B0%AE-%E0%B0%95%E0%B0%BE%E0%B0%B2%E0%B0%95%E0%B1%8D%E0%B0%B7%E0%B1%87%E0%B0%AA%E0%B0%82%E0%B0%95%E0%B0%AC%E0%B1%81%E0%B0%B0%E0%B1%8D%E0%B0%B2%E0%B1%81-%E0%B0%98-2/

వేదాధ్యయనంలో నాకు తెలియవచ్చిన వాటిగురించి 2015లో ఒక టపా రాసాను. దానిని 2019 మరొకసారి ప్రచురించా, లింకు పైన ఇవ్వబడింది.. నాకు తెలిసినంతవరకు, ఘనపాఠం గురించి నాకు తెలియవచ్చినంత వరకు శ్రీశ్రీశ్రీ చంద్రశేఖర సరస్వతి మహాస్వామివారి పుస్తకంనుంచి రాసాను. చాలాకాలం తరవాత రథ పాఠం కనపడింది. వినలేకపోవడం మూలంగా వివరించలేకపోయాను.  ఇది జటపాఠం,ఘనపాఠాల సమ్మేళనమేమో ఇవ్వబడిన అంకెలద్వారా తేల్చుకోలేకపోయాను.  వినండి.

ఎవరైనా విన్నవారు వివరించగలిగితే సంతసం.

ఆందోళన జీవి.

 ఆందోళన జీవి.

ఎలుక ఎప్పుడూ ఏదో ఒకటి కొరుకుతూనే ఉంటుంది, లేకపోతే చచ్చిపోతుంది.  ఎలుక బతకాలంటే ఏదో ఒకటి నిత్యం కొరుకుతూనే ఉండాలి. ఎందుకలా ఇది గదా కొచ్చను. 

ఎలుక దేన్నీ   కొరకకుండా ఉండిపొతే  పళ్ళు పెరిగిపోతాయి,ఎంతలా? దాని దవడలను పుళ్ళు పడేటంతగా. ఐతే ఏమవుతుంది? పుళ్ళు పడితే,పళ్ళు పెరిగితే ఏమీ తినలేదు,చనిపోతుంది, అందుకు నిత్యం ఏదో ఒకటి కొరుకుతూనే ఉంటుంది. ఎలక కొట్టని వస్తువు లేదు. 

దీనికీ ఆందోళన జీవికి ఏంటి లింకు? 

దుఃఖ భాగులు ఆరుగురు తెలుసుగా. ఇందులో నిత్య శంకితుడు,నిస్సంతోషి అనేవారిద్దరున్నారు. వారి కలయికతో పుట్టినవాడే ఆందోళన జీవి.  ఈ ఆందోళన జీవి ఏదో ఒక దానిగురించి ఎప్పుడూ సంశయం వెలిబుచ్చుతూనే ఉండాలి,ఏదో ఒకదాని గురించి ఆగ్రహం వెలిబుచ్చుతూ ఉండాలి.  లేకపోతే ఏమవుతుంది? ఈ కుళ్ళు అంతా మనసులో పేరుకుపోయి ప్రమాదానికి దారి తీస్తుంది. 

అందోళన జీవి ఎప్పుడూ ఏడుస్తూనే ఉండాలి, ఎప్పుడేనా నవ్వినా పెద్దప్రమాదం తనకో,గ్రామానికో,జిల్లాకో,రాష్ట్రానొకో,దేశానికో వచ్చి తీరుతుంది. అందువలన,అందుచేత,అందుకొరకు ఆందోళనజీవి ఎప్పుడూ ఏడుస్తూనే,అరుస్తూనే ఉండాలి. అస్తు!

స్వస్తి!

లోకాః సమస్తాః సుఖినోభవంతు!

సలహా!

సలహా!

అమితమైన కష్టంలో కావలసినవారు ఆసుపత్రిలో ఉండి,విషయం చెప్పినపుడు చేయగలదేమి ఉంటుంది?

జాగ్రత్త అనా?

ఆసుపత్రిలో జేర్చిన తరవాత మరి జాగ్రత్తలేం తీసుకోగలరు. 

విని ఊరుకోవడమా?

కాదే! వారెందుకు చెబుతున్నట్టు? 

మనం ఆత్మీయులమని తలచి కదా సంగతి చెబుతున్నది. ఏం చేయాలి?

జరిగేది జరుగుతుంది,నిశ్చింతగా ఉండమనా?

అదే పరిస్థితులలో మనమున్నపుడు అలా చేయగలమా?

మరేం చేయాలి? ఇది నిజంగా అందరిని వేధించే ప్రశ్న.

వీలైతే వెళ్ళి ఒక సారి చూడాలి. మనిషి సాయం అవసరమైతే చేయాలి. నిబ్బరంగా ఉండమని నెమ్మదిగా చెప్పాలి. సొమ్ము అవసరమేమో కనుక్కోవాలి. ఇదీ నాకు తోచినది.

అన్నీ చేస్తాంగాని ఆ ఒక్కటీ అడక్కు అనుకుంటాం. అంతే! ఇదే వింత లోకం. అంతా విష్ణుమాయ అనుకుంటాం.

వయసొస్తే

 

వయసొస్తే 

 వయసొస్తే వంకరకాళ్ళు కూడా తిన్నబడతాయి. 

వయసులో గాడిదపిల్ల కూడా అందంగానే ఉంటుంది.

గుర్రాన్ని నీళ్ళ దాకా బలవంతంగానైనా తొలుకెళ్లగలవు కానీ నీరు తాగించలేవు.

ఉల్లిచేసే మేలు తల్లి కూడా చేయలేదని నానుడి.

(అను)రాగ, ద్వేషాలు రెండూ దుఃఖ కారకాలే!

అనురాగం మొదటనవ్వించి తరవాత ఏడిపిస్తే, ద్వేషం ఎప్పుడూ ఏడిపించేదే! ఇంతే తేడా!!

మనసు--సమస్య

మనసు--సమస్య

మనసు సమస్యను సృష్టించుకుంటుంది.  సమస్య పరిష్కారం కాలేదని బాధపడుతుంది. సమస్యను మొదటిలోనే తుంచేస్తే సమస్య లేదు. 

ఎలా? అన్నది ప్రశ్న.

ఒక పని కావాలని తలపెట్టేవు,కావటం లేదు. సమస్య అనుకున్నావు, సమస్య పరిష్కారం కావటం లేదని బాధపడుతున్నావు. మనసును కట్టడి చేస్తే సమస్యలేదు కాదు పుట్టదు.నువు బాధ పడినంతలో సమస్య పరిష్కారం అవుతుందా? కాదు, కానేకాదు. ఆ పని పరిష్కారానికి నీవు చేయవలసినది చేయి, అదే పురుష ప్రయత్నం. ఫలితం పరమాత్మకి వదలిపెట్టు.  అప్పుడు నీ మనసుకు బాధ లేదు. నీకు అనుకూలంగా పరిష్కారం కావాలని దైవం (అదే విధి)తలిస్తే అలాగే జరుతుంది. శంకరులు చెప్పినట్టు ''మూకం కరోతి వాచలం'',''పంగుం లంఘయతే గిరిం'' (మూగవాడు ధారాళంగా మాటాడగలడు, కుంటివాడు పర్వతాలు దాటేస్తాడు.)   అనుకూలంగా పరిష్కారం కాలేదు,బాధపడవు, అది దైవ నిర్ణయం కనుక.  మనం బాధపడినంతలో దైవ నిర్ణయం మారదు. జరగవలసినది జరిగి తీరుతుంది. దానిని మనం మార్చలేం.

శ్రీ మాత్రేనమః

 శ్రీ మాత్రేనమః   వీరుళ్ళమ్మ అమ్మవారు.

ఇంటి వద్ద వేసిన భోగిమంట

అమ్మకానికొచ్చిన భోగిపిడకలు.

t

తెనుగువారి పండగలు.

 తెనుగువారి పండగలు.

మన పండగలు తిథి ప్రకారం చేసుకుంటాం. తిథి చంద్ర గమనాన్ని లెక్కించేది. కొన్ని పండగలు సూర్యుని గమనాన్ని బట్టి చేసుకుంటాం. అందుకే అవి అదే నెల అదే తేదీలలో వస్తుంటాయి,సంక్రాంతి,తమిళుల ఉగాదిలాగా!

పాడ్యమి సంవత్సరాది పాడ్యమి.  

విదియ భాను విదియ.

తదియ ఉమాచంద్రోదయామా వ్రతం అనే అట్లతద్ది.

చవితి వినాయక చవితి.

పంచమి ఋషి పంచమి.

షష్టి సుబ్బారాయుడు షష్టి

సప్తమి రథ సప్తమి.

అష్టమి కృష్ణాష్టమి

నవమి శ్రీరామ నవమి

దశమి విజయ దశమి.

ఏకాదశి భీష్మైకాదశి.

ద్వాదశి చిలుకు ద్వాదశి.

త్రయోదశి శని త్రయోదశి.

చతుర్దశి నరక చతుర్దశి, అనంత పద్మనాభ చతుర్దశి  

అమావాస్య దీపావళి అమావాస్య.

పున్నమి కార్తీక పున్నమి.

HMPV

 

HMPV

మార్గశిరమాసం చలి మంటల్లో పడినా తగ్గదు.

పుష్యమాసం చలి పులిలా మీదబడుతుంది. ఇవి పాతకాలపు సామెతలు.

మార్గశిరం లోనే చలి,దగ్గు,రొంప,పులకరంతో ఆరోగ్యం చెడింది. ఏమీ చేయడానికి తోచదు,గదిలోంచి బయటకి కాలు పెట్టేందుకు లేదు. సూర్యుడు మబ్బులోంచి,మంచుతెరలోంచి కనపడింది లేదు.  ఇలా న డుస్తున్నాయి రోజులు, భారంగా. ముక్కులనుంచి శ్వాస ఆడితే పండగలా ఉంది. చలి పెరిగిందయ్యా! అంటే కాదు మీ ఓపిక తగ్గిందన్నాడో మిత్రుడు.

 ఇలా కాలం నడుస్తుండగా మొన్ననో రోజు పొగ రై కమ్మేసింది. ఊపిరాడదు,దగ్గు సతమతమయ్యాను. ఏంటని విచారిస్తే పొగ వాసన వల్లనితేలింది, టైర్లు చలిమంట వేసుకుంటున్నారని. ఆయ్యో!  అవి వద్దయ్యా అని చెబితే! అనిపించింది. చలిమంటేసుకోవడం మా హక్కు నువ్వేవడివి వద్దనడానికంటే ! సమాధానం లేదు గదా! చలిమంటేసుకోవద్దనటం లేదు, టైర్లు కాలిస్తే వచ్చే పొగ పీలిస్తే ప్రమాదమంటే! చలికి ఛస్తుంటే, ఆరోగ్యం మాట తరవాత,ముందు చలి అని వాదిస్తే చేయగలది లేదు గనక నోరు మూసుకుని ఉండి గౌరవం కాపాడుకోడం మచిదని చెప్పలేదు. మూడు గంటలు కిందా మీదాబడి బతికేను. సామాన్యుడు చెప్పబోతే ఇలా ఉంటది. అదే పెద్దోళ్ళకి కాలిందని తెలిస్తే చాలు  చలి,లేదు పులిలేదు,పుంజాలు తెంపుకుని పరిగెడతారు. లోకమింతే బాబూ! 

చైనాలో ఏదో రోగంతో ఆసుపత్రులు కాళీ లేవుట,శ్మశానాలూ కాళీ లేవని సోషల్ మీడియా కోడై కూస్తోందిట. చైనాలో ఉన్నది HMPV  అని ఇది సామాన్యమేనని అంటున్నారు కొందరు, ఐతే చైనా ఏమిటో చెప్పకపోవడంతో భారత్ ఐక్యరాజ్య సమితికి ఒక ఉత్తరం రాసింది,చైనాలో జరుగుతున్నదేంటో చెబితే మా దగ్గర కావలసిన జాగ్రత్తలు తీసుకుంటామని. దీని లచ్చనాలు చూస్తే కోవిడ్ లాగానే ఉన్నాయి. ఇప్పుడు జరుగుతున్నది HMPV  యా లేక HMPV రూపాంతరం చెందిన వైరస్సా! ఏమైతేనేం గాక ఆసుపత్రులకి డాక్టర్లకి పండగొచ్చింది,మళ్ళీ. మాస్కులు మళ్ళీ బయటికొచ్చాయి. ప్రతి ఐదేళ్ళకి ఒక సారి ఇలా డిసెంబరు 25 నుంచి జనవరి 25 దాకా రోగాల పండగ చేసుకుంటే బాగుంటుందేమో. ఈ పండగని ఐక్యరాజ్య సమితి  ప్రకటిస్తే బాగుంటుంది.   

మేరా భారత్ మహాన్,అప్పుడే దీనిమీద రకరకాల పుకార్లు షికార్లు చేస్తున్నాయి. ఏది నిజం,తెలియదు. వస్తే అనుభవించడమే. దీని లక్ష్యం ప్రస్థుతానికి చిన్న పిల్లలు,వయసు మీదబడ్డవాళ్ళు. 

జరిగితే

జరిగితే జ్వరమంత సుఖం లేదు.

జరిగితే జ్వరమంత సుఖం లేదు.

విషం పని చేసినంత తొందరగా మందు పని చెయ్యదు.

గోచీకన్న దరిద్రం ప్రాణం పోవడం కంటే కష్టం లేవు.

సృష్టిలో మూడు జీవులే ఆహారాన్ని చేతితో తీసుకుని నోట్లో పెట్టుకుంటాయి. అవి మానవుడు,కోతి,ఏనుగు మాత్రమే.

పడిశం పదిరోగాల పెట్టు.

స్వగతం:- చలి,రొంప,దగ్గు, పులకరం,జ్వరం కాదు,నాలుగురోజులుగా బాధపెట్టేస్తున్నాయి జమిలిగా. ఇది జ్వరప్రేలాపన కాదు. 😊

నన్నెవరూ పట్టించుకోవటం లేదు.😊

నన్నెవరూ  పట్టించుకోవటం లేదు.😊

నన్నెవరూ  పట్టించుకోవటం లేదు.

ఇలా బాధపడకు. 

ఎవరికీ నీ అవసరం లేదు,అందుకే పట్టించుకోడం లేదు.ఇది పచ్చి నిజం. బాధపడి ఉపయోగం లేదు. ఇలా అనుకోడం కష్టం అనుకుంటే 

అందరూ నావాళ్ళే అందుకే పట్టించుకోటంలేదు అనుకో మనసు ప్రశాంతం. ఇలా అనుకోడం మరికొంత బాధకే కారణం అనుకుంటావా? 

నాకెవరూ లేరు అనుకో, ఈ కనపడేవాళ్ళంతా మిధ్య, ఇదొక నాటకం అనుకో,ఇప్పుడు నీ మనసుకి బహు ప్రశాంతత చిక్కి తీరుతుంది.

లేదూ!

ఎవరినీ నువ్వు పట్టించుకోడం మానెయ్యి అప్పుడు చిత్రంగా అందరూ నిన్ను పట్టించుకుంటారు. అది చేయలేవు.

అదే విష్ణుమాయ. 

అంత మనిషైనా

 అంత మనిషైనా

 అంత మనిషైనా,ఇంత మనిషైనా, ఎంత మనిషైనా, భార్య కాళ్ళ దగ్గర కూచునేవాడే.

ఎంత నేర్చినా ఎంత జూచినా ఎంతవారాలయిన కాంత దాసులే.

పేరులోనేముంది?-లింకులు.

 పేరులోనేముంది?-లింకులు.

తెనుగునాట అందరికి ఇంటిపేరు, పేరు,చివర తోకపేరు ఉంటాయి. ఇప్పటిదాకా ఈపేరుని విరిచి ముందు వెనకలు చేసిరాసినా  చెల్లిపోయింది. ఇకముందలా చెల్లేలా లేదు. పేరుతో బేంకు,ఆధారు, పాన్ కార్డు అన్నిటిలో ఒకేలా లేకపోతే మామూలుగా జరిగిపోవచ్చుగాని సంస్థలకి చెల్లింపులు,రావలసినవి ఇబ్బందులు పడేలా ఉంది,వ్యవహారం. ఇక బేంకుల్లో పోస్టాఫీస్ లో జాయింటు కాతాలున్నవాళ్ళలో ఒకరు జారిపోతే ఆ జాయింటు పేరు తీసెయ్యడానికి కంప్యూటర్ సాఫ్ట్ వేర్ ఒప్పుకోడంలేదు. ఎన్నేళ్ళైనా ఇది అలాగే ఉండిపోతోంది. ఉన్నా ఇబ్బంది లేదుగాని ఈ కాతా నెంబరు ఏ సంస్థకిచ్చినా ఒప్పుకోడం లేదు, చెల్లింపులు,రావలసినవి జరగటం లేదు.  ఇటువంటి చిక్కులో పడి కొట్టుకున్నా. ఒక్కో సంస్థ  ఒక్కోలా  అదే పేరుని తిప్పి తిప్పి రాసుకున్నాయి. ఐతే లింకంతా పాన్ కార్డులో ఉన్నట్టు పేరు లేకపోతే చికాకులే. నా సౌభాగ్యానికి ఒక పేరు కాదు రెండు పేర్లు. ఈపేర్లతో చిన్నప్పటినుంచి చిక్కుబడుతూనే ఉన్నా. 

ఎంకన్నబాబూ ఎప్పటికయ్యా ఈ గోల తప్పేది నాకంటే ఆయన నవ్వుతూ నిలబడతాడంతే. 

సీతారాం,సీతారాం,సీతారాం జయ సీతారాం.  

కల

 కల

ఆహారము,నిద్ర,భయము,మైథునము సర్వజీవులకు సమానం. మూడు అవస్థలన్నారు. అవి జాగృతి,స్వప్న,సుషుప్తి, (మెలకువ,కల,నిద్ర). మెలకువ,నిద్ర కానిదే కల. కల అనేది మానవులకే పరిమితం అనుకుంటా. కలలో మనసు మెలకువగా ఉంటుంది,లయం కాదు. 

కునుకుపడితె మనసు కాస్త కుదుట పడతది

కుదుటపడ్డ మనసు తీపి కలలు కంటది 

అన్నారో సినీకవి. 

నిద్రలేనిది కలలేదు. కలను మనసే  సృష్టించుకుంటుంది. సాధ్యాసాధ్యాలు,స్థలకాలాలు,సమయం లేనిది కల. తనకు కావలసినవన్నీ సమకూర్చుకుంటుంది. వాటిని అనుభవిస్తుంది. ఏడుస్తుంది, నవ్వుతుంది, ఏమైనా చేస్తుంది. మెలకువ వచ్చాకా ఓ! ఇది కలా అని విస్తుపోతూ ఉంటుంది.

కలలోనే ఒక కలగా

ఆ కలలోనే మెలుకువగా

కలయో నిజమో వైష్ణవ మాయో

తెలిసి తెలియని అయోమయంలో 

నీవేనా నను తలచినది,నీవేనా నను పిలచినది

అంటారో సినీకవి మరో చోట. 

కల దానిలో నిద్ర,ఆ నిద్రలో కల,కలనుంచి మెలకువ ఇలా చిక్కులు బడిపోతూ ఉన్న మనసు, ఏది నిజం,ఏది కల తెలియని అయోమయమే  వైష్ణవమాయ...

ఇటువంటి అయోమయ స్థితి లో పడిపోయినది యశోద 

కలయో! వైష్ణవమాయమో  ఇతర సంకల్పార్ధమో సత్యమో ......ఇలా అయోమయస్థితిలో పడింది,  కన్నయ్య నోటిలో భువనభాండమ్ములు జూచి. 

వైష్ణవమాయలో చిక్కుకోకు, మనసును చెదరగొట్ట బడనివ్వకు.

ఓం! భద్రం నో అపివాతయ మనః 

ఇది మన్యుసూక్తంలో చెప్పబడ్డ మొదటి మంత్రం.

మనసుకు మనసే శత్రువు. . 

ఓం భద్రం

ఓం భద్రం 

ఓం భద్రం నో అపివాతయ మనః

ఓం శాంతి శాంతి శాంతిః

మమ సర్వారిష్ట శాంతిరస్తు.

అంతా నటులే

 అంతా నటులే

ప్రపంచ రంగస్థలం మీద అంతా నటులే! ఎవరిపాత్ర వారు నటించి తప్పుకుంటుంటారు. ఎప్పుడు వచ్చేది, ఎప్పుడు పోయేది తెలీదు. పాత్ర ఎంటో తెలీదు. ఎంతకాలమో తెలీదు. ఏం తెలుసు? ఏమీ తెలీదని కూడా తెలీదు. కాని ఉన్నదేమి? అహంకారం నేను,నేను అనేది, ఆ తరవాత హాహాకారం. అంతా తమ చెప్పు,చేతలలోనే ఉందనుకుంటారు.దానికి తోడు మరో మాయ డబ్బు. చిన్నమ్మ ముందు నడుస్తుంటే కళ్ళెలా కనపడతాయి? కొంతమంది జీవితంలో నటిస్తారు,మరికొందరు నటనలో జీవిస్తున్నామంటారు. అంతా చిరంజీవులమనుకుంటారు, అదే చిత్రం.

ఒక్కొక్కరిది ఒక్కొకపాత్ర కొంతమంది ద్విపాత్రాభినయమూ చేస్తుంటారు. చూసేవాళ్ళుంటే త్రిపాత్రాభినయం చేస్తారు. చివరికంతా వచ్చిన చోటికే చేరతారు. అక్కడే సమానత్వం. ఇదింతే మాయ విష్ణుమాయ. 

బెల్లం-చీమలు-గుకేష్ 🤣

బెల్లం-చీమలు-గుకేష్  🤣

బెల్లం ముక్క కోసం చీమలు ఎగేసుకొచ్చేసేయి, అందులో ఓ చీమ చచ్చిపోయింది తొక్కిసలాటలో దీనికి పెద్ద పంచాయతీయా? ఇది వార్తేటీ?

ఓరి పిచ్చినాయాలా బెల్లం ముక్కని అరస్టు చేస్తే పండగ,ఎవరికనంటావా? నీది మట్టి బుర్రరా సన్నాసి. ఇను. 

బెల్లమ్ముక్కకి ఉచిత ప్రచారం, మీడియాకి పండగ,పోలీసులకి పండగ,లాయర్లకి కోర్టులకి పండగ, పిపీలకాలకి దెబ్బలు తినే పండగ. ఇది రాయి....వార్త వైరల్.. 

+++++++++++++++++++++++++

గుకేష్

ఎవడీడు? సెలిబ్రిటీయా? వరస హత్యలు చేసి ఎలా తప్పించుకోవాలా చెప్పినోడా? చదనం దుంగలు దేశం దాటించే ప్లాన్ చెప్పినోడా? లేదూ దేశాన్ని ఎలా అమ్మేయాలో చెప్పినోడా? ఈడిదేం కాదే!

ఈడు వరసబెట్టి హత్యలు చేసినోడు,పద్దెనిమిదేళ్ళ లోపు కుర్రోడు, మనదేశపోడే. ఇంటర్నేషనల్ పేరు తెచ్చేసుకున్నోడు.మన దేశానికీ పేరు తెచ్చినోడు.  

చెప్పు,చెప్పు. ఇదిరా వార్తంటే! ఎవడేసే! ఇంతమొగోడు? అంత చిన్న వయసులో. వార్నీయవ్వ!!!!

ఇను ఈ కుర్రోడు చదరంగపు ఆటలో   మొదలెట్టి ఎదుటివాని బంట్లు,ఏనుగులు,గుర్రాలను వరసగా హత్య చేసి, నల్ల పావులతో ఆడి  ప్రత్యర్ధిని చిత్తు చేసి ప్రపంచ ఛాంపియన్ అయ్యేడు. 

గుకేష్ కి అభినందనలు.

ఇలా చెబితే అది హాట్ కేక్ లా వార్త వైరల్ గా పోతదిరా!

బొంగరం

బొంగరం

for video click on

https://sarmabc.blogspot.com/2019/04/blog-post_89.html

 

 courtesy; google

బొంగరం తిరిగినంత సేపే ముద్దు, అలాగే మానవుడు సంపాదిమచినంతసేపే కుటుంబం పట్టించుకుంటుంది.....

యావద్విత్తోపార్జన సక్తః 

తావన్నిజ పరివారో రక్తః

పశ్చాజీవతి జర్జర దేహే 

వార్తాం కోపి న పృచ్చతి గేహే ||5||

భావం: ఎంతవరకు ధన సంపాదన చెయ్యగలుగుతారో అంతవరకే తనవారంతా ప్రేమగా ఉంటారు. దేహం కాస్త సడలిపోయి, ఏ పని చేయగల శక్తి లేనివారైతే ఇక ఇంటిలో ఎవరూ పట్టించుకోరు. కుశల ప్రశ్నలు కూడా వేయరు. 

courtesy:

https://ckiranbabu.blogspot.com/2010/01/bhajagovindam-lyrics-in-telugu.html#google_vignette

పిచ్చి ముదిరింది.

 పిచ్చి ముదిరింది. 

చొక్కాలు చింపుకోడం నుంచి ఆత్మార్పణ దాకా ఇది మరీ ముదిరి చిన్నపిల్లల్ని సమిధలు చేసే స్థాయికి పెరిగింది. ఊరంతా రోగమైతే వైద్యునింట పండగని నానుడి.

అమ్మకానికి లేనిది

డబ్బుతో  కొనలేనిది ఉందా?/డబ్బుతో  కొనలేనిది ఉoది

 ధన మార్జయ కాకుత్స్థ

ధన మూల మిదం జగత్!

శ్రీరాముడు. శ్రీమద్రామాయణము.

డబ్బే లోకంలో సర్వానికి మూలం సుమా!

డబ్బుతో కొనలేనిది ఉందా లోకం లో?

ఎంత డబ్బుతోనూ కొనలేనిది,అమ్మకానికి లేనిది "క్షణం ఆయుస్సు!"

విజయ గాథ

విజయ గాథ

 ఆశ్రయం ఇచ్చి ఆదరించాల్సిన భర్త బహిష్కరించడంతో ఆమె ఇద్దరు చిన్న పిల్లల్ని తీసుకొని కన్నీళ్లమయమైన జీవితాన్ని కడతేర్చుకుందామని కడలి వైపు నడక సాగించింది..                     అలా సముద్రతీరంలో నడుస్తూ ఉండగా‌ అక్కడ పల్లీలు బఠాణీలు అమ్ముతున్న వారిని చూసింది. ' చదువు సంధ్యల్లేని ఈ అమాయకులు కాయకష్టం చేసుకొని జీవించగలుగుతున్నప్పుడు నేను మాత్రం వారిలా ఎందుకు జీవితాన్ని సాగించలేను!'  అన్న ఒక్క ఆలోచన ఆమెలో ఆశాదీపం వెలిగించింది.                     అప్పటి నుండి తీరంలో బఠాణీలు పల్లీలు అమ్ముతూ కొత్త జీవితం మొదలెట్టింది.            ‌‌‌‌‌‌‌‌            మొదటిరోజు సంపాదన కేవలం 50 పైసలు మాత్రమే. కానీ ఓర్పుతో పట్టుదలతో విశ్వాసంతో అమ్మడం ఆపలేదు. మొదట్లో ఐదు,ఏభై,కొన్ని నెలల తర్వాత ఆదాయం నూరు రూపాయలకు చేరింది.                       కొన్నాళ్ళకు సూక్ష్మ ఋణాలను తీసుకుని టీ కొట్టు ప్రారంభించే స్థితికి చేరింది. మరి కొన్ని సంవత్సరాలకు ఒక హోటల్ ప్రారంభించింది. నాణ్యతకు ప్రాధాన్యత నిచ్చి వ్యాపారం సాగించడం వల్ల కొద్ది కాలంలోనే వ్యాపారం పుంజుకొని చెన్నై నగరంలో అనేక ప్రాంతాల్లో హోటల్ బ్రాంచ్ లు నెలకొల్పగలిగింది.                        ప్రస్తుతం " Sandeepa Chain Of Restaurants " అనే సంస్థకు అధిపతిగా ఆమె సంపాదన నెలకు అక్షరాల రు.50 లక్షలు. 1982లో కేవలం 50పైసలతో మొదలుపెట్టి ఆదాయాన్ని నేడు రు.50లక్షలకు చేర్చిన ఆమె విషాదగాథకు  ప్రత్యక్ష సాక్షి  'చెన్నై మెరీనాబీచ్'.                        2010 సంవత్సరంలో అత్యుత్తమ వ్యాపారవేత్త పురస్కారం పొందిన ఆ ధీర వనిత పేరు      '' పెట్రి శ్రియ నారాయణ్ ''.                     తినడానికి తిండిలేని నిర్భాగ్యస్థితి నుండి చనిపోవడానికి కూడా సిద్ధమయిపోయిన స్థితి నుండి నేడు కొన్ని వేలమందికి ఉపాధిని కల్పించిన ఇటువంటి వ్యక్తుల జీవితగాథలే కదా మనకు స్ఫూర్తి!.                      శరీరం నీరసపడితే ఆహారం స్వీకరిస్తాం. అలాగే మనసు నీరస..

courtsy:whatsapp.

 ఇది పెద్దలు,పిన్నలూ కూడా చదవ వలసిన గాథ, ఇటువంటివాటినుంచి స్ఫూర్తి పొందాలి. కుశంకలు లేవదీసేవారూ ఉంటారు. దీని నుంచి నేర్చుకోవలసినదేమి?

1) కష్టాలు చుట్టు ముట్టినపుడు చావు పరిష్కారం కాదు. కష్టాలతో పోరాడి గెలవాలి. దీనికి మగ,ఆడ తేడాలేదు. ఆడవారికి ఆడతనం అదనపు శత్రువు కావచ్చు.

2) విజయానికందరూ చుట్టాలే!

3) కష్టంలో ఆదుకునేవారు అరుదు. స్వయం కృషినే నమ్ముకోవాలి. చదివిన చదువును సార్ధకం చేసుకోవాలి.

4) ఒక్కరోజులోనే ఎవరూ కోటీశ్వరులు కారు,కాలేరు. పెరుగుదల క్రమంగానే ఉంటుంది. 

5) చేసేపనిలో నిబద్ధత,నిజాయితీ ముఖ్యం.

6) విజయానికి  పొంగిపోకూడదు, కష్టానికి కుంగిపోకూడదు.

7) శరీరం నీరసపడితే ఆహారం స్వీకరిస్తాం అలాగే మనసు నీరస పడితే విజయగాథలే తరచి చూడాలి.

8) ఈమె కష్టాలు పడి ఉండదా? శంక. ఇలా ఎదగడానికి ఆమె పడిన కష్టాలు ఊహించుకోడమే కష్టం, అందునా స్త్రీగా.

తీరిగ్గా తరచి ఆలోచిస్తే నేర్చుకోవలసినవి మరెన్నో!

*బ్రహ్మ ముహూర్తంలో లేవడం ఒక ఔషధం*

*బ్రహ్మ ముహూర్తంలో లేవడం ఒక ఔషధం*

 కింది విషయాలు తమ కామెంటులో బోనగిరిగారు (courtesy: What"s app) చెప్పేరు. ఇందులో ఎన్ని మనం ఆచరిస్తున్నాము,ఎన్ని సంపాదించుకోగలిగాము,ఎన్ని అలవాటు చేసుకున్నాం చూదామని బయలుదేరి నిష్కర్షగా సమాధానాలు రాసుకున్నవి ఇలా ఉన్నాయి. ఇవి ఎవరిమటుకు వారు రాసుకోవచ్చు.

************

*ఎంత డబ్బు వెచ్చించిన ఔషదాలయాల్లో అందు బాటులో లేని దివ్య ఔషధాల రకాలు ఈ క్రింది విషయం చదివితే దొరుకుతాయి.*

*బ్రహ్మ ముహూర్తంలో లేవడం ఒక ఔషధం*

ఈ అలవాటు దగ్గరగా గత పాతిక సంవత్సరాలుగా అలవాటయింది. ఇప్పుడు తెల్లవారుగట్ల నాలుగు తరవాత పడుకోబుద్ధికాదు. రోజూ ఉదయాన్నే లేస్తే ఆ రోజంతా హుషారుగా ఉంటుంది. ఇలా నాలుక్కే లేవాలంటే రాత్రి ఎనిమిదికే పడుకోవాలి. ఎనిమిదికే పడుకోవాలంటే ఆరుగంటలకే తినెయ్యాలి. ఈ మధ్య ఒక మనవరాలికి చెప్పా! అలాగే అంది,ఎలా కుదురుతుంది చెప్పు ? అని మళ్ళీ మామూలయిపోయింది, రెండు రోజుల్లోనే.  నిద్ర పట్టటం లేదంటుంది, రాత్రి ఒంటిగంట దాకా రోజూ మెలకువగా ఉంటే ఇక నిద్ర ఎక్కడపడుతుంది? ఈ అలవాట్లే ఆ తరవాత కాలంలో డయబెటీస్ కి కారణం. 

*సూర్య నమస్కారంలు ఒక ఔషధం*

చిన్నప్పుడు యోగా నేర్చుకున్నా! ఉద్యోగంలో చేరేకా మార్పొచ్చేసింది. రిటయిర్ అయ్యాకా మరచిపోయాను. కరోనా పుణ్యామా అని నాలుగేళ్ళుగా యోగా చేస్తున్నా! ఆసనాలు వేస్తున్నా! సూర్య నమస్కారాలు మొదటి మెట్టు.

*నిత్య అగ్నిహోత్రం ఒక ఔషధం*

అబ్బో! చెబితే శానా ఉంది. నలభై ఏళ్ళు శ్వేతకాష్టాలు నిత్యాగ్నిహోత్రం లో వ్రేల్చి,  రిటయిర్ అయ్యాకా, మనవరాలు పుణ్యమా అని మానేశా! దీని మూలంగా మిగిలిన సౌభాగ్యం హై బి.పి.

*ప్రాణాయమం  ఔషధం*

యోగాలో భాగం ప్రాణాయామం. నిత్యమూ చేస్తూనే ఉంటా.

*ధ్యానం  ఔషధం*

ధ్యానం లో కూచోలేకపోతున్నా! కూచోలేకపోవడం ఒక కారణం, ఆలోచనల్ని నిరోధిoచలేకపోవడం మరో కారణం

*ఉదయం/సాయంత్రం నడక  ఔషధం.*

ఒకప్పుడు ఉదయం నడిచేవాడిని. ఆ తరవాత కాలంలో ఉదయమూ, సాయంత్రమూ నడవడం అలవాటయింది. ఆ తరవాత రోజుకు ఐదు సార్లు నడవడం అలవాటయింది. రోజు మొత్తం నడుస్తూనే ఉంటారా? అడగద్దు. ఉదయం 2500,టిఫిన్ తరవాత 1500,భోజనం తరవాత 1000,సాయంత్రం 2000,రాత్రి టిఫిన్ తరవాత 1000 అడుగులు వేస్తా. ఇది నాలుగు కిలోమీటర్లవుతుంది. ఇది బాగా అలవాటయిపోయింది. ఎవరి అవసరాన్ని బట్టి అనగా BMI ఇండెక్స్ ను బట్టి నడక నిర్ణయించుకోవాలి. అoదరికి ఒకటే కొలత పనికిరాదు.

*ఉపవాసం  ఔషధం.*

ఉపవాసం కుదరనిదే! బాలలు వృద్ధులు, అనారోగ్యవంతులు ఉపవాసం చెయ్యకూడదనో,చేయలేరనో, చెయ్యక్కరలేదనో చెప్పేరు,పెద్దలు. 

*కుటుంబం తో కలిసి భోజనం చేయడం  ఔషధం.*

ఇది పగలు సాధ్యం కాదు. రాత్రిపూట నేను మాత్రం సాయంత్రమే టిఫిన్ చేసేయడంతో మిగిలినవాళ్ళంతా కలసి కింద కూచుని భోజనం చేస్తారు. ఇది కుదరలేదు. ఇల్లాలున్నంతకాలం ఇద్దరమూ కూచుని కబుర్లు చెప్పుకుంటూ భోజనం చేసేవాళ్ళం. అది గత స్మృతే!

*నవ్వు మరియు హాస్యం కూడా ఔషధం.*

నవ్వు ఎప్పుడొస్తుంది? మనసు ఉల్లాసంగా ఉన్నప్పుడు. అలా ఉల్లాసంగా ఉండాలంటే పాజిటివ్ ఆలోచనలే ఉండాలిట.అప్పుడే నవ్వొస్తుంది. నేను నవ్వుతూ ఉంటానో లేదో ఇతరులే చెప్పాలి,నేను చెప్పుకోకూడదు.

హాస్యం ఆస్వాదిస్తాను,ఆనందిస్తాను. అపహాస్యం సహించడం కష్టంగా ఉంటుంది. నా జీవితం నుంచి హాస్యం అడుగంటిపోయిందనుకుంటా.

*గాఢ నిద్ర  ఔషధం.*

ఎనిమిదికే పడుకుంటా కనక నిద్ర బాగానే పడుతుందనుకుంటా. పగలు ఒక గంట పడుకుంటా ,ఇది నా అలవాటు.

*అందరితో కలిసి మెలిసి మెలగడం  ఔషధం.*

దీనిగురించి కూడా ఇతరులు చెప్పాల్సిందే!

*సంతోషంగా ఉండాలని నిర్ణయించుకోవడం  ఔషధం*

దీనికేం లోటులేదు.

*మనస్సులో సానుకూలత  ఔషధం.*

దీనికేం లోటులేదు.

*ఆధ్యాత్మిక జీవనం ఔషధం*

ఇదేంటో తెలీదుగాని ఇతరులు మనకు చేయకూడదనుకునేవి ఇతరులకు మనం చేయకపోవడమే పరమ ధర్మం. అదే ఆధ్యాత్మిక జీవనానికి నాంది అనుకుంటా.

*అందరికీ మంచి జరగాలని కోరుకోవడం ఔషధం.*

లోకాః సమస్తాః సుఖినో భవంతు. ఇదే నా నినాదం. 

*ఇతరుల కొరకు ప్రార్థించడం ఔషధం.*

ఇతరుల గురించి చింతించి వారు బాగోవాలని కోరుకోవడమే ప్రార్ధన అనుకుంటా.

* ఆలింగనం  ఒక  ఔషధం*

పరమౌషధం. కాని ఇది మరచిపోతున్నారు. మిత్రులు కలసినపుడు ఇది అనుభవం లోకి వస్తూనే ఉంది.

*పరోపకారం దివ్య ఔషధం*

ఇది ఇతరులు చెప్పాల్సిందే!

*మనసుకు నచ్చిన వారితో ముచ్చట్లు దివ్య ఔషధం*

ఇంతకు మించిన ఔషధం లేదు కాని ఆ మనసుకు నచ్చినవారికి తీరికా,ఓపికా ఉండాలిగా!

*ఆత్మీయులను తలుచుకోవడం ఒక ఔషధం*

ఆత్మీయులను తలుచుకోడానికి ఇబ్బందులుండవుగనక అందరికి సాధ్యమే!

*కొన్నిసార్లు, నిశ్శబ్దం ఔషధం.*

అందుకే తాతగారు 

అనువుగానిచోట అధికులమనరాదు

కొంచముండుటెల్ల కొదువకాదు

కొండ అద్దమండు కొంచమైయుండదా

విశ్వధాభిరామ వినురవేమ. అన్నారు.

*ప్రేమ ఇతరులకు పంచడం ఔషధం.*

మనం పంచడానికి సిద్ధమైనా తీసుకునేవారుండాలి.

*ఇక చాలు అని తృప్తి చెందడం ఔషధం*

సంపూర్ణ జీవితం గడిపేసేను ఇక దేని మీదా ఆశలేదు. తృప్తి చెందా!

*ఈ ఔషధాలన్నీ  పూర్తిగా ఉచితం....*

ముమ్మాటికి నిజం. కొందామంటే ఎక్కడా అమ్మకానికి దొరకవు.

*ప్రతి ఒక్క  “మంచి” మనిషితో మనసువిప్ఫి మాట్లాడడం దివ్య ఔషధం**

😄😄😄😄😄

*ఇవన్నీ  ఏ మoదుల దుకాణములో దొరకవు.*

ముమ్మాటికి నిజం.

*ఇవన్నీ మనలో మనమే సృష్టించుకోవాలి అంటే కొద్దిపాటి సమయం సాధన చేయాలి*

అన్నిటికంటే కష్టమైనది ఇదేనేమో!

*******